Grupa Robocza zaleciła, aby powikłane zapalenie układu moczowo-płciowego leczyć przez 4 tygodnie. Jednak w niektórych sytuacjach możliwe jest zastosowanie krótszych kursów leczenia. Na przykład, psy z cukrzycą mogą lepiej reagować na krótszą terapię. Leczenie chorób układu moczowo-płciowego u psów może być bardzo zróżnicowane, dlatego w razie wątpliwości należy zasięgnąć porady lekarza weterynarii. Aby dowiedzieć się więcej, czytaj dalej! Omówimy objawy, przyczyny i leczenie zakażeń układu moczowo-płciowego u psów.
Terapia nieantybiotykowa
Terapia nieantybiotykowa chorób układu moczowo-płciowego u psów nie powinna być traktowana jako alternatywne leczenie ostrych zakażeń bakteryjnych. Infekcje dróg moczowych są jednym z najczęstszych powodów stosowania terapii antybiotykowej u psów. Grupa robocza zaleca stosowanie odpowiedniego leczenia przeciwdrobnoustrojowego przez siedem dni w przypadku niepowikłanych zakażeń układu moczowego. Objawy kliniczne, wyniki badania moczu oraz posiew są ważnymi aspektami prawidłowego rozpoznania i postępowania w przypadku zakażeń układu moczowego. Celem jest zminimalizowanie ryzyka powikłań i leczenie pacjenta tak szybko i bezpiecznie, jak to tylko możliwe.
Leczenie przeciwdrobnoustrojowe jest wskazane w większości przypadków podczas wstępnego leczenia choroby w oczekiwaniu na wyniki testów lekowrażliwości i wyniki hodowli. Odpowiednimi antybiotykami do tego celu są amoksycylina i trimetoprim-sulfonamid. Amoksycylina/kwas klawulanowy jest akceptowalną alternatywą, ale nie jest preferowana ze względu na brak dowodów na konieczność stosowania kwasu klawulanowego.
Badania weterynaryjne
Kilka badań weterynaryjnych może zdiagnozować chorobę układu moczowo-płciowego u psa. Badania weterynaryjne w kierunku bakteryjnego zapalenia pęcherza moczowego u psów wykonuje się, aby pomóc w rozpoznaniu przyczyny zakażenia. Badanie cystoskopowe jest przydatnym narzędziem diagnostycznym w wykrywaniu nawracających zakażeń układu moczowo-płciowego. Badania weterynaryjne w kierunku bakteryjnego zapalenia pęcherza moczowego u psów mogą również wykryć nieprawidłowości metaboliczne, takie jak cukrzyca, niewydolność nerek i hiperadrenokortycyzm. Techniki molekularne umożliwiają również rozróżnienie pomiędzy nawrotem zakażenia a wznową infekcji. Chociaż od psa z uporczywym zapaleniem układu moczowo-płciowego można wyizolować wiele gatunków bakterii, u psów z uporczywym zapaleniem układu moczowo-płciowego częściej występują Pseudomonas spp. i Enterococcus spp. Prawidłowe rozpoznanie procesu chorobowego ma zasadnicze znaczenie dla właściwego leczenia. Postępowanie diagnostyczne w przypadku psa z objawami ze strony dolnych dróg moczowych powinno zależeć od objawów klinicznych, wieku i historii choroby zwierzęcia. Generalnie, choroby dolnych dróg moczowych leczy się za pomocą kombinacji leków i zabiegów chirurgicznych.
Objawy
Infekcje dróg moczowych u psów nie zawsze są oczywiste. Jednak wiele psów ma utajone zakażenia dróg moczowych. Infekcje te są wynikiem obecności bakterii w moczu, które mogą rozprzestrzeniać się na nerki i prostatę. U psów z cukrzycą lub hiperadrenokortycyzmem również może dojść do zakażenia dróg moczowych bez żadnych objawów. Niektóre objawy zakażenia układu moczowego to bolesne oddawanie moczu i krew w moczu.
Inną często występującą chorobą u psów jest odmiedniczkowe zapalenie nerek. Psy z odmiedniczkowym zapaleniem nerek mogą wykazywać objawy w postaci gorączki, nadmiernego pragnienia i oddawania moczu. Jednak u niewielkiego odsetka psów choroba może powodować bardzo niewiele objawów lub nie powodować ich wcale. Ważne jest, aby zasięgnąć porady lekarza, jeśli u psa wystąpi którykolwiek z tych objawów.
Leczenie
Choroby układu moczowego u psów mogą być spowodowane przez kilka schorzeń, takich jak cukrzyca lub choroba Cushinga. Leczenie tego schorzenia zależy od jego przyczyny i reakcji psa na leczenie. W celu opanowania choroby można zastosować chemiczną kastrację prostaty i guzów pęcherza moczowego, natomiast dieta opracowana w celu zmniejszenia kwasowości moczu może zachęcić psa do częstszego picia. Leczenie chirurgiczne dużych kamieni powinno być rozważane tylko wtedy, gdy kamienie są bezobjawowe, a przyczyna ich powstawania jest nieznana.
Pobranie próbki moczu może być konieczne do zdiagnozowania bakteryjnego zapalenia pęcherza moczowego. Lekarz może również wykonać posiew moczu. Zwykle podaje się antybiotyki, aby zapobiec nawrotom zakażenia. Leki te są podawane psom długotrwale, a w celu wykrycia nowych zakażeń konieczne jest częste monitorowanie. Częsta kontrola i częste oddawanie moczu są również niezbędne do monitorowania choroby i zapobiegania jej nawrotom.