Procedura wszczepiania mikroczipa u psa może wydawać się prostym zastrzykiem. Jednak mikroczipy wymagają starannego umieszczenia, aby zapewnić maksymalną skuteczność. Jeśli implant nie zostanie umieszczony prawidłowo, może spowodować poważne, zagrażające życiu powikłania. Zabieg może wykonać tylko lekarz weterynarii, który wie, gdzie je wszczepić i na co zwrócić uwagę, jeśli coś pójdzie nie tak. Aby mieć pewność, że wszczepienie mikroczipu Twojemu zwierzęciu się powiedzie, jak najszybciej udaj się do lekarza weterynarii.
Procedura
Mikroczipy to maleńkie urządzenia z wbudowanymi unikalnymi numerami identyfikacyjnymi. Lekarz weterynarii może z łatwością wszczepić jedno z tych maleńkich urządzeń psu, kotu lub innemu zwierzęciu. Większość mikroczipów jest dostarczana z pistoletem do aplikacji i aplikatorem, z numerem identyfikacyjnym nadrukowanym na igle. Igła ma uchwyt zwijający, który łączy się z aplikatorem w celu ułatwienia użycia. Podczas zabiegu lekarz weterynarii sięga do wnętrza zwierzęcia i uszczypnie luźną skórę między łopatkami. Następnie wprowadzana jest igła, a lekarz weterynarii pociąga za spust, aby uwolnić mikroczip z tkanki. To maleńkie urządzenie pozostaje w ciele Twojego zwierzęcia przez całe jego życie.
Powikłania
W kilku badaniach analizowano możliwe powikłania związane z wszczepieniem mikroczipu u psa. W pierwszej grupie wcześniejszych badań oceniano zwierzęta z wszczepionym mikroczipem, głównie szczury laboratoryjne i myszy. W drugiej grupie badano psy, u których nie stwierdzono problemów związanych z wszczepieniem mikroczipu. W trzeciej grupie wcześniejszych badań analizowano psy, u których po wszczepieniu mikroczipu rozwinął się nowotwór. Zwierzęta wykorzystane w tych badaniach zostały specjalnie wyhodowane pod kątem odporności i jednorodności.
Ryzyko
Ryzyko związane z wszczepieniem psu mikroczipu jest minimalne, choć u niektórych psów występują niewielkie skutki uboczne. Mikroczipy nie działają jak lokalizatory GPS, ale mogą być przydatne w odnajdywaniu zagubionych zwierząt. Numer identyfikacyjny na chipie może zostać zeskanowany przez lekarza weterynarii w przypadku zaginięcia zwierzęcia. Technologia ta jest bezpieczna i na ogół nie powoduje problemów zdrowotnych u psów, choć zdarzają się rzadkie przypadki krwawienia lub obrzęku w miejscu wszczepienia.
Poziom bólu
Poziom bólu po wszczepieniu mikroczipu u psa nie przekracza zwykle progu łagodnego lub umiarkowanego. Zazwyczaj mikroczip jest umieszczany pod skórą, zwykle między łopatkami. Zabieg nie wymaga znieczulenia, choć niektórzy lekarze weterynarii podają zwierzęciu środek znieczulający miejscowo. Podczas implantacji Twój zwierzak nie powinien odczuwać bólu, ale możesz go na to przygotować, ucząc go technik uspokajania i podając mu środek uspokajający przed zabiegiem.
Koszt
W przeciwieństwie do wielu innych procedur medycznych, wszczepienie mikroczipa Twojemu psu nie jest dla niego bolesne. Sam zabieg nie różni się niczym od szczepienia psa. Nie ma potrzeby stosowania znieczulenia, a większość psów ledwo zauważa zabieg. Lekarz weterynarii przeprowadzi Cię przez proces rejestracji, w tym wypełni wszystkie niezbędne dokumenty. Jeśli Twój pies nie ma mikroczipa, koszt zabiegu wyniesie około 40 USD.
Identyfikacja zagubionego zwierzęcia za pomocą mikroczipa
Identyfikacja zagubionego zwierzęcia poprzez ponowną implantację mikroczipa u psa może stanowić różnicę między odnalezieniem psa lub kota a pozwoleniem mu na błąkanie się. Na szczęście wszczepienie psu mikroczipu może uratować życie Twojemu pupilowi i zwrócić go Tobie w ciągu zaledwie godziny. Taki chip jest wielkości ziarenka ryżu, a większość mikroczipów jest kompatybilna z uniwersalnymi skanerami.